Ortak tartışacak hiç bir şey kalmadı bu ülkede..

 Bilim ve Siyaset, Cumhuriyet, 7 Aralık Pazartesi, 2020

Siyasette kalite önemlidir. İnsanların birbirlerine hitapları, birbirleriyle ilişkileri, ülke için işbirlikleri, ortak yasalar ve ülkenin acil sorunları üzerinde anlaşıp anlaşamamaları... önemlidir.

Aralarındaki tartışmanın kalitesi de... Ki iktidarın ve partilerin bu ülke ve insanı için çalıştığına inanalım.

Medyada kalite önemlidir, en azından gerçek olaylar üzerinde ister iktidara ister muhalefete yakın “ciddi” medyada, olgular üzerinde bir uzlaşma tartışma ciddi paslaşma olabilmelidir. Ki, ülke sorunları üzerinde “fikir” üretilebilsin. Ciddi düşüncelere alan açılabilsin.

Hukukta kalite önemlidir. Anayasa ve yasaların uygulanmasında, somut verilere dayalı kararlar verilebilmesi, Yüksek Yargıda olduğu gibi alt mahkemelerin kararlarında da, hukukçular arasında küçük yorum farklılıkları dışında, genel anlamda hukukilik yasallık üzerinde uzlaşı önemlidir. Şüphesiz ki taraflar arasında bir uzlaştırıcı tartışmanın geçebilmesi önemlidir. Ki bizler de yargı ve savunmada gerçekten bir kalite olduğunu görelim ve hukuka olan umudu artsın ülkenin.

Bütün bunlar nesnellik, dürüstlük üzerinde olabilmeli, şüphesiz ki.

 

Şu “tartışmaya” bakın

 

Nereden bahsediyorsun, diyorsunuz. Tüm bunların hiç birinin olmadığı bir ülkede olduğumuz kesin.

Tartışmaya ve kalitesine bakın: Vay “Ordu satılmış dedi”. Tartışma konusu ise Tan Palet Fabrikasının satılması. Orduya üretim ypack, ama bir türlü de iki yıldır tek bir tank yapamamış bir fabrika. 50 milyon dolara yenilenme parası alındığını söylemiş. 50 milyon, böyle bir iş için on para sayılır. Canlı konuşmanın heyecanı içinde, lafını düzgün söyleyememiş.

Neyi kastettiği belli. Ama iktidar tarafı mal bulmuş mağribi gibi, vay orduya satılmış dedin diye kıyameti kopartıyor. Kocca kocca parti liderlerinden keskin mi keskin bağırışlar.

Kaliteye bakın. Sıfır. Oysa, köpürtmeden, “ya onu kastetmiyorsun biliyoruz, bir düzeltme yap bitsin” diyecek tek adam yok iktidar cenahında. Ne “gazeteci”nde, ne “yorumcu”sunda, ne de politikacısında.

Yukarıda hukuk kalitesinden bahsettik ya, üstelik, vay Orduya satılık dedin, olayı mahkemelik oluyor. Yargının da kalitesini biliyoruz.

Muhalefet, karşısında, sorunları tartışacak ciddiyet bulamıyor. Ne iktidarı ne politikacısı ne medyası ne tartışmacısı...

 

Ciddiyet sıfır

 

İktidarın bu yol sapmasının ciddi nedenleri var. Kamuoyunda neyi tartışacak...

Merkez Bankasının, tüm dövizlerini, yabancıya birilerine bilinmeyen kimlere satıp ilk kez eksi döviz rezervine düştüğünü ve bunun nedenlerini mi?!

Bugüne kadar bu konuda, yapılan eleştirilere bırakın yanıt vermeyi, tek söz bile etmediler.

Aslında normal olan, sorumlu tek bir kişinin çıkıp açıklama yapması değil mi? Böylece tartışma bu politikanın doğru- yanlış eksenine girer. Hayır oraya bile varılamıyor.

 Şu tank – palet fabrikasının satışını bile, içerik olarak yapamıyorlar. Birilerinin çıkıp “Emirlikten hediye alınan Boeing özel uçağına karşılık mı” diye, belki abuk görünecek yorumlarda bulunmasına bile vesile oluyorlar. Peki doğru mu?

 

Gözündeki merteği görmez, ama...

 

Neyi tartışacaklar? Anayasa mahkemesinin ve AİHM’in kararlarını uygulamayan mahkemelerin yasalara aykırı davranmasındaki güçlerini nereden aldıklarını mı? Bu adeta “Cumhurbaşkanının özel yetki alanı” gibi gözüküyor, ve “tartışılamaz”.

Anayasanın ve yasaların üstünde bir kurumsal yapı ve kişi mi?..

Neyi tartışacaklar? Habertürk’e, koca siyasi parti liderlerinin bindirmelerini ve ülkede zaten çok dar alana sıkışmış medya özgürlüğünün toptan kaldırılmasının mı kaldırılmak istendiğini mi... Ya kardeşim bu yaptığını Anayasa ve yasalara göre suç, desen ne olacak?!

Siyasetin ilgi alanına giren her alanda kalite sıfır. Siyasetin ikinci üçüncü beşinci ilgi alanlarında da kalite sıfır.

İktidar pohpohçusu köşe yazıcı, mesela Gaziantep vb. belediyesinin ihalelerini aynı kişi ve ailelere peşkeş çekmesi konusunda veya iktidarın ve patronunun sahibi mi ortağı mı yorumlarına yol açacak derecede milyarlarca dolarlık ihalelerin 5 inşaat şirketine verilmesi konusunda artık arşı alaya varan eleştirileri duymaz ve bu konuda tek satır çiziktirmez.

Ama utanmazca CHP’de İSKİ korkusu gibi rezilce anımsatmalara kalkar. Tüm medyasının her gün kustuğu herzeleri ele alsanız günde beş makale doldurursunuz.

Ortak tartışacak hiç bir şey kalmadı bu ülkede..