Öne Çıkan Yayın 20 Mart 2012 yazım

Erdoğan’a Askeri Darbe?

Yoo hayır bu kez, başka bir “fantezi”i üzerinde düşünmeye çağırıyorum: Cemaat, denetlemeye başladığı TSK’yı, Erdoğan’a karşı kulla...

11 Haziran 2012 Pazartesi

Gül, Karizma Yükseltiyor Gül mü, Erdoğan mı?


Evet, 7 aydır onlarca yazı yazdığım Gülen - Erdoğan çatışması sonuçlanırken, sacayağın üçüncüsünü oluşturan Gül - Erdoğan ilişkisini de izlemeye alalım.. Çünkü, yeni ve heyecanlı konu burası.. Gazete köşeleri bitmiş bir konu üzerinde yazılarla dolup boşalırken.. (Daha yazı gelecek tabii)


Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ü izliyor musunuz? Her gezide ve fırsatta yaptığı açıklamalarla, a) Türkiye’deki olaylar üzerine iktidarın / Başbakanın tutumundan daha farklı açıklamalar yapıyor; b) Erdoğan’a kıyasla çok farklı bir lider olduğunu vurgulamaya özen gösteriyor. Her ne kadar icraatta hiç bir farkları olmasa da!
Ama Gül, Erdoğan’ın kırıp döktükleri üzerinde kendisini –politikasını– karizmasını inşa ediyor. Her fırsatı, her olayı değerlendirerek..
Uludere konusu mu? Erdoğan’dan daha açık, net ve samimi imaj yaratıyor... öyle ki Devlet Denetleme Kurulu’nu görevlendirirdim ve gerçeklerin ortaya çıkmasına yardımcı olurdum diyor. Ama pek de inandırıcı olmuyor sanki, çünkü Dink’in mahkemesi sürecini incelemek için DDK’nu görevlendirdiğini unutmayalım! İsterse Uludere için de benzer mekanizmayı işletmenin yollarını arayabilirdi. Ama Gül, “açık çatışma” görüntüsü vermekten kaçınıyor.
Erdoğan ile daha net ve açık çatışmaya girer mi, girerse nasıl ve ne zaman girer, bu konuda bir stratejisi var mı, yoksa el yordamıyla mı ilerliyor, belli değil..
Rekabeti “dolaylı” ama her konuda sürdürüyor. Silivri, Dink cinayeti, yargılama süreçleri ve başka konular.. ılımlı-net; Erdoğan’dan farklı olmaya özen göstererek.. Ama icraatte Erdoğan’dan farkını bilmiyoruz.
***
Erdoğan ise rekabeti, daha otoriter ve daha dokunulmaz ve söz söylenmez bir kişilik inşa ederek yapıyor. Politik kariyerinin en az 10 -15 yıllık geleceğini inşa etmeye çalışıyor. Bu inşada sert, yaptırımcı, otoriter, kendi çıkarına her türlü düzeni kurarak.. Gül’e karşı da net tavır koyarak.. Geri gönderdiği yasayı aynen geçmesi için Meclise talimat vererek...
Erdoğan ne kadar boyun eğmez, bükülmez, sınırı hiç belli olmayan otoriter bir lider karizması çiziyorsa..
Ne kadar büyük bir benmerkeze sahipse.. dediğim dedik bir liderlik kültü inşa ediyorsa.. ağzından çıkan yasa oluyorsa.. herşeyin kendisinden sorulacağı bir sistem kuruyorsa..
Gül de derleyip toplayıcı.. daha esnek.. toplumun çok daha geniş kesimlerinde karşılık bulacak.. kendi yanına çekecek.. daha ılımlı.. uzlaşma formüllerine açık.. çanakların-vazoların kırılmasındansa kırılmaması için çaba sarfedecek.. toplumun bileşenlerini, kendi dışındakileri dikkate alacak... başkalarının da gönlünü hoş tutacak bir karizma görüntüsü vermeye özen gösteriyor.
Unutmayalım: Muhalefet’te verilen görüntü ile iktidardaki icraat her zaman farklıdır; hele bu politikacılarda farklılık, 180 derece olabilir!
Gül, önümüzdeki iki yıl içinde danaların kuyruklarının kopacağı gelişmelerde, halkın geniş desteğini almaya yönelik çalışma yapıyor, diyebilirim.. Sanki salt “amaca ulaşmaya”, hedefe yönelik bir halkla ilişkiler gibi..
Bu “karizma yükseltme” çalışmalarının ardında, hele başaralım, sonra kendi politikalarımıza, kendi mezhebimize yöneliriz, düşüncesi de olabilir..
Çünkü, Cumhurbaşkanlığı döneminde özellikle atama pratikleri, YÖK, üniversite rektörleri, Yüksek Mahkemeler olsun$ milletin bütününü, birliğini, fikir ve tutum farklılıklarını yansıtacak bir içerik taşımıyor. En azından görüntüyü kurtaracak bir atama bile anımsamıyorum!
Erdoğan’ın yasama faaliyetlerinin her zaman bütünüyle onaylayıcısı oldu..
Ta ki, artık boşalacak koltukların yeniden doldurulması süreci ve rekabet başlayıncaya kadar..
İlk kez bir yasayı, Şike yasasını, imzalamadı! Erdoğan’ın, Cumhurbaşkanlığı seçimini yeniden düzenleyen yasada, kendisine bir kez daha seçilme kapısını kapamasına bile ses çıkarmadı ve CHP’den medet bekledi..
Gül’ün, Erdoğan’ın yetkilerine sahip olduğunda nasıl bir iktidar pratiği yapacağını bilemiyoruz..
Ama şimdiki görüntü, Gül’ün, önümüzdeki iki yıl içinde, Erdoğan’dan daha az gerilimli bir yönetim izleyeceği konusunda bir kamuoyu algısı inşa ediyor!
***
Hayrünnisa Hanım ile Emine Hanım arasındaki “rekabet” de aslında, iki siyasi lider arasındaki rekabetin yansıması.. Kadınların, rekabetin tırmanmasında rolü olabileceği şüphesiz doğrudur! Ama buradaki rekabetin kaynağı, esas, erkekler arasındadır..
İki büyük rakip ve rekabet olayıyla karşı karşıyayız..
Erdoğan’ın ajandasında, Gül’e pek yer yok.. Gül’e, uluslararası bir kurumun genel sekreterliği öneriliyor! Komik tabii ki, bunu ciddi ciddi köşelerine taşıyanlar daha da komik!
Erdoğan her şeyi kontrol edeceği sistem arayışında.. Gül Erdoğan’ın memuiru gibi çalışır mı diye sormuştum. Yanıtım hala hayır!
Bugünden izlediğimiz hazırlıklar, şüpheniz olmasın ki, 2014 ve 2015 yılına yönelik..
Yani yeniden doldurulacak 3 koltuk ve milletvekilleri kadrosu için..
AKP kadrosu özgür düşünme olanağı bulsa, Gül’ü mü tercih eder?
Peki Türkiye, demokrasi, emekçiler, özgürlükler, insan hakları, adil yargılama ve adalet, bu denklemin neresinde?!
---11 Haziran 2012 / Bilim ve Siyaset – Cumhuriyet

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder