“Milli iradeden korkuyorlar”: Seçimin ilk işareti mi?

Cumhurbaşkanı sanki ilk kez seçim işaret fişeğini attı gibi: “Başkanlık anayasasına karşı çıkanlar milli iradeden korkanlardır” dedi. Hoppala! Fol da var yumurta var da, ama erken değil mi bu salvo? Sözün içinde Başkanlık rejimi var, sandığın diğer adı olan milli irade var. Ve bir meydan okuma var, korkanlar, korkaklar..

Bu sözlerin rastlantısal olarak bir cümlede bir araya geldiğini mi düşünelim?

Ben işkilli adamım, duyargalarım son derece açık, düşünmem!

Meclis’in ve siyasetin ana konusu Yeni Anayasa iken!

Tabii bunlardan öte, RTE gece gündüz her fırsatta ve muhtarlarla (*) birlikte başkanlık rejimi ile yatıp kalkarken!

Bu durumu irdeleyelim biraz.

Davutoğlu’na da bir yanıt

Cumhurbaşkanı bu cümleyi, tam da Davutoğlu’nun “4 yıl seçim yok. Seçim spekülasyonu yapmayın” demesinden sonra kurdu.

Şüphesiz bu cümle Davutoğlu’na da dokunuyor (acaba esas ona mı?!)

Ve Başkanlık rejimini anayasada görmek istemeyenlere de dokunuyor.

Yani hemen hemen bütün muhalif partilere...

Mesajda meydan okuma var dedim, mesajın arkasına bakalım:

Eğer başkanlık rejimi konusunda uzlaşmazsanız, seçim sandığı orada duruyor, millete başvururuz, ama siz millete gitmekten ve çıkacak sonuçtan da korkuyorsunuz..

Bu kendi seçmenine de mesajdır, seçmene şimdiden seslenmeye başladı, seçmeni psikolojik olarak, sırtını sıvalayarak hazırlıyor. Onu her şeyin yüce karar vericisi mertebesine yükseltiyor:

Bunlar, başkanlık olsun mu olmasın mı, konusunda bu konuda karar verecek olan millete, yani sana başvurmaktan korkuyorlar.. Bunlar milletten korkan partilerdir, liderlerdir.. Biliyorlar ki sandık kurulursa yenilecekler.

Seçmeni ön plana çıkartan konuşmalarına bundan sonra daha sık karşılaşacağız.

TSK ile ortaklık altın değerinde

Bu arada HDP kongresinde Demirtaş, yeni anayasa görüşmelerine ilişkin ilginç yaklaşımlarda bulundu. Yanındakiler ve KCK yöneticileri, başkanlık rejimini ikide bir lanetleyip, tek adam diktatörlüğü nitelerken...

Demirtaş ise demokratik anayasa isteyene gönlümüz de kapımız da açık, diyerek Anayasa Komisyonu’na üye verdi. Demirtaş’ın “Türkiye ortak vatanımız, Türkiye’nin felaketi hepimizin felaketi olur” sözleriyle, ve barış masasının yeniden kurulması için güven tesis edileceği gibi, Türkiyeci politikasına bir geri dönüş yaptığını gözlemledik.

AKP-HDP arasında, daha önce de belirttiğim gibi, Anayasa, hele hele başkanlık anayasası üzerine, komisyonda veya Meclis’te, “al gülüm-ver gülüm” bağlamında bir ittifak-anlaşması yapılma olasılığını çok çok az görüyorum. Neredeyse sıfır.

AKP+ (üniter devlet konusunda son derece duyarlı) Ordu ittifakının tümüyle geçerli olduğu şu süreçte, böyle bir geri dönüş mümkün olmaz.

Çünkü RTE’nin, kendilerinin dışında neredeyse kurumsal ve toplumsal, üstelik dışsal, sıfır ittifakının bulunduğu ve en büyük yalnızlığı oynadığı bu süreçte, TSK ile ortaklığı altın değerindedir! Anlayan anlar!

“Halkı inandırırım”

Özetle, RTE seçimden korkmuyor. Hele şu “anlaşmazlık çıksın” (**) Meclis’ten.. Elindeki kamuoyu verilerine göre hemen harekete geçecektir.

Anketlerde, başkanlık rejimine desteğin yüzde 30-35’lerde bulunması onu engellemeyecektir.

Meydanlara çıkınca, bu desteği, çoğunluğu alabileceği bir orana yükseltebileceğine inanıyor!

Kim bilir bunun için de ekstradan neler yaşayacağız.

 (*) Muhtarlara maaş artışı “rüşveti” verildi, kafakola alma tam da buna denir!

(**) Meclis’ten çıkacak tek sürpriz bir “başkanlık anayasası” anlaşması, denge-fren sistemini öngören, güçler ayrılığını gözeten, başkanın elini klunu da bağlayacak olan bir sistem olur. Davutoğlu-Kılıçdaroğlu bu konuda anlaşırlar mı?

26 Ocak 2016 Salı / Bilim ve Siyaset, Cumhuriyet