Öne Çıkan Yayın 20 Mart 2012 yazım

Erdoğan’a Askeri Darbe?

Yoo hayır bu kez, başka bir “fantezi”i üzerinde düşünmeye çağırıyorum: Cemaat, denetlemeye başladığı TSK’yı, Erdoğan’a karşı kulla...

7 Şubat 2021 Pazar

BÜ’ye dönüştürme projesidir Bulu’da ısrar. Neden liyakata, bilime karşılar?

Bilim ve Siyaset, Cumhuriyet, 4 Şubat Perşembe, 2021

Gençliğinde Boğaziçine rektör olmayı kafaya koymuşmuş... Haliç Üniversitesinde rektör iken, “hayalindeki rektörlük” için başvurmuş... 9 kişi başvurmuş rektör adaylığı için... Kimler olduğunu bilmiyoruz.

Ve içlerinden Bulu atandı..

“Yahu bu adamın gençlik hayali idi, bu hayali gerçekleşsin” diye mi atadılar..

Yoksa, Bulu’ya, “rektörlük adaylığı için başvur, seni atayacağız” diye iktidarca yol göstereni oldu mu..

Hani Fidan beye İstanbul Başsavcısı iken, “seni Anayasa Mahkemesine seçtireceğiz, istifa et, HSK seni Yargıtay üyeliğine atayacak, onlar da seni yüksek mahkemeye seçecekler” dendiği gibi..

Diyeceksiniz ki, orası Anayasa Mahkemesi, niyetleri orada kesin çoğunluğu sağlamak, hatta Fidan’ı Mahkeme Başkanlığına bile seçecekler ve iyi bitirecekler.. Burası ise alt tarafı bir üniversite, her ne kadar Boğaziçi olsa bile...

 

Bulu garantili bir isim

 

Ama pek de öyle değil. Boğaziçi bugüne kadar doğru dürüst kendi düzenlerini kuramadıkları bir üniversite.. Orada kendilerine yakın gördükleri Mehmet Özkan’ı 4 yıl önce atadılar, ama Özkan anlaşılan iktidarın beklentilerine tatmin edici yanıt vermedi ki, yeniden atamasını yapmadılar. Ne de olsa üniversitedendi ve akamedisyenlerle öğrencilerle arasında sorun çıkmadı.

Üniversite Özkan’ın yeniden atanmasını bekliyordu, doğrusu Bulu gibi birinin atanacağını kimse hayal etmedi.

Saray rektör adaylığı için başvuranlar arasından, Boğaziçili birini atamadı (var mıydı, bilmiyoruz), içeriden başka birini de seçmedi, Bulu’yu seçti.

Garantili bir kimse!

 

İstifa beklemeyin

 

Nitekim, protestocu öğrencilerle konuşmasını önerenlere demiş ki “bana dokunurlar, olay çıkar, çünkü bana dokunurlarsa devlete dokunmuş olurlar” yanıtı veriyor. Devlet dediği Cumhurbaşkanı! Göğsünü siper diyor! Ayrıca, atamaya tam bağımlılığını vurguluyor.

Kapı gibi adam!

İstifa eder mi, hayır, kesinlikle.

Peki olayları yatıştırmak için Saray ona “affını dile ve ayrıl” der mi? Hayır. Saray egemeninin böyle bir şey yapmayacağı kesin. Bunu Gezi olaylarından da biliyoruz. Anlayış yansın ortalığa varsa bile. Nitekim beklenen oldu ve öğrencileri teröristlikle suçladı.

 

Bulu neden önemli?

 

Boğaziçi Üniversitesi önemli bir yer. Sıradan başvurulardan birisini seçip atamazlardı. AKP’li, sadık, istenileni yapacak birisini atamaları gerekirdi. Bulu, onlar için iyi bir adaydı. Boğaziçi Üniversitesi’ne atanması hık-mıklar dışında sorun çıkartmazdı, ne de olsa doktorasını oradan almıştı... Siyasi geçmişi, AKP saflarındaki geçmişine itiraz edebilirlerdi biraz, ama sonuçta üniversitenin yapacağı bir şey yoktu! Ama bu beklentileri olmadı!

Saray’ın Boğaziçi Üniversitesi ile hep bir derdi oldu.

İki yıl kadar geriye gidelim.

Cumhurbaşkanı Ocak 2018’de Boğaziçi Mezunları Derneği’nde yaptığı konuşmada, Boğaziçi Üniversitesinin ayaklarının Türkiye’ye basmadığını söyleyecekti.

 

Kapı kime kapatılıyor?

 

Bu milletin milli ve manevi değerlerine dayanmıyordu! Zihin olarak Türkiye’de değildi. Şöyle diyordu:

Eğitim öğretim özgürlüğü, düşünce özgürlüğü hep konuşulur. Acaba uygulamaya gelindiği zaman... Diyelim ki Boğaziçi Üniversitesi, buradaki hocalarımız acaba nereye kadar pergellerini açıyorlar? Belli bir fikrin savunucusu olanlara kapıyı aç, belli fikrin savunucusu değilse kapıyı kapat, bu mu özgürlük? Bu nedenle de beklenen başarıya ulaşamamıştı.

Diyordu ki, bir suçlama olarak: “Alim olabilirsin ama arif olamazsın!”

Bu ne demek şimdi, ancak şöyle yorumlayabilirim: Bir ilahiyat fakültesi bile yoktu yani! Acaba hocaların kaçı namaz kılıyordu, camileri var mıydı..

Bilim adamı değil hoca mı lazım?

 

Ariflerin üniversitesi olsun!

 

Aslında iktidarın Boğaziçine duyduğu hıncı tv’de karşımdaki prof. unvanlı iktidarın adamlarının ağzından da dinliyorduk. Hep belli anlayışta insanlar akademisyen olarak alınıyordu. Üniversite Anadolu çocuklarına kapalıydı, onlar oraya giremiyordu.

Yani belirli bilimselliğe liyakata göre öğretim üyesi seçilmesine karşılar. Her tarafa istediğimiz liyakatsız ama bizden insanlar atıyoruz da buraya niye atayamıyoruz, anlayışı vardı bu düşüncenin arkasında.

Bilim mi, liyakat mı, bunlar da ne ola ki?

Zaten Bulu ataması da bunun tipik bir yansımasıydı. Onun koç başlığı ile kapılar kırılacak ve kendi adamları doldurulacak ve üniversite “ariflerin üniversitesi” olacaktı!

Ama bu hesap dirençle karşılandı.

Bu üniversiteyi, bilimi, liyakatı savunma direncidir.

Şimdi ne olur, bilemem, umarım ülkem, üniversite zarar görmez. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder