Öne Çıkan Yayın 20 Mart 2012 yazım

Erdoğan’a Askeri Darbe?

Yoo hayır bu kez, başka bir “fantezi”i üzerinde düşünmeye çağırıyorum: Cemaat, denetlemeye başladığı TSK’yı, Erdoğan’a karşı kulla...

21 Ağustos 2020 Cuma

Kılıçdaroğlu, Gül meselesi, program ve Cephe

 Bilim ve Siyaset, Cumhuriyet, 18 Ağustos Salı, 2020

 

CHP Başkanı Kılıçdaroğlu, arkadaşımız İpek Özbey’in sorularına önemli ve pek çoğu net yanıtlar verdi. 

Parti içinde farklı görüşler ve muhalefet konusunda yanıtları “tek adam” eleştirilerini boşa çıkardı. Selim Böke gibi muhalif duran bir politikacıyı Parti Sekreterliğine getirmesi, aslında parti birliğini koruyan ve Kurultay kararlarına saygı duyan bir liderin eylemleriydi.

Muharrem İnce’nin partiye zarar verdiği noktada disipline sevkedileceğinin de işaretini verdi. İnce’nin parti için muhalefet sınırlarını aşmadığı sürece birlikten yana tavır koydu. Bu da iyi.

Kılıçdaroğlu’nun çoğu gazetemizde yayınlanan ve Türkiye için birer program anlamına gelen açıklamalarını önemsemiştim. Bu açıklamaları bir millet ittifakı temelinde kaleme aldığını da tekrar vurguladı. Geniş bir ittifak programı, Türkiye’nin 18 yıllık AKP iktidarının hemen her alanda yaptığı geniş tahribatı onarma ve özellikle de yetkili bir demokratik parlamento oluşturma ve hükümet etmeyi amaçladığı da açık.

Muhalefeti izlediğinizde, hemen hepsinin bu programı ana hatlarıyla vurguladığını görüyoruz.

 

Gül meselesi

 

İpek’in, Gül’e cumhurbaşkanı adayı olarak düşündüğünüz söyleniyor sorusuna ise çoğumuz kaçamak yanıt veriyor diyebiliriz. Nitekim bu noktayı öne çıkartan sosyal paylaşımlar gördük. Evet net yanıt vermedi, CHP’nin adayı olabilir mi sorusu üzerinde ısrar edilseydi ne yanıt verirdi bilmiyorum.

Ama Gül tabii ki aday olabilir gibi, demokratik bir tavır almayı tercih etti. Öyle mi, yoksa arka planda Gül’ün muhtemel adaylığını şimdiden saklı tutma politikası mı var?

Verdiği yanıtın, daha çok, AKP’den kopan yeni liderlerin ve partilerin Millet İttifakı cephesine katılımına şimdiden bir set çekmemek amacını taşıdığını düşünüyorum.

Gül’ün adaylığı geçen seçimde gündeme gelmişti ve Meral Hanım karşı çıkmıştı. Aynı durum söz konusu olur. Gerçekleşmeyen bir adaylığı sürekli gündemde tutmanın siyasi bir anlamı olmaktan ziyade, Kemal beye sürekli muhalefet amacı taşıdığını söylemek, belki daha doğru.

CHP ortak aday söz konusu olmayınca İnce’yi aday göstermişti. Artık bence ikisi de adaylık konusunda aşıldı gibi. Yeni dönemde CHP’nin gösterebileceği, İttifak’ın üzerinde fikir birliğine varabileceği adayları var.

 

Önemli olan kişi mi, program mı?

 

Başka bir nokta daha var, partili biri olmadığım için rahat ve net dile getirebilirim: Kılıçdaroğlu Millet İttifakı’nı, politikasının siyasetin merkezine oturtuyor.

Bugünkü koşulların doğru reel politikası. Şu sırada geniş muhalefet cephesinin ana çıkarı ve beklentisi iktidarın değişmesinde. Bu ortak paydayı güçlendirecek tüm politikalar doğrudur.

Muhalefetin bir ciddi programı varsa, parlamenter sistem, laiklik uygulamaları, özgürlükler, insan hakları, Meclis’in yetkileri, siyasi şeffaflık, hesap sorulabilirlik, denetim, kuvvetler ayrılığı gibi... Ve seçilecek kişi bu programı kabul ederek iktidara getirildiyse, bunu gerçekleştirmekle mükelleftir.

Aksi taktirde Meclis çoğunluğu, istediği an yeniden seçime gidebilir ve yeni bir kişi seçebilir.

Bu nedenle, ben “CHP’li olsun, şu olsun, bu olsun”dan çok, bu programın uygulanmasına bakmanın, eğer ittifak böyle uygun gördüyse, doğru politika olduğunu görürüm.

 

“10 seçim kaybetmiş lider”

 

Kemal beye “10 seçim kaybetmiş, iktidar olmamış, Parti oyunu yüzde 25’in üzerine taşıyamamış bir liderden ne beklenir” eleştirilerini ön planda tutan bir görüş var.

Baktığınızda doğru gibi, ama muhalefetin iktidar olabilmesi, salt muhalefete veya lidere bağlı bir durum değil. İktidarın gücü ve bulduğu destek ile ülke koşulları bunu belirliyor.

Merkel de 4 dönem Başbakan seçildi. Sosyal demokrat parti bir varlık gösteremedi. Bu tabii ki, liderin / partinin dinamik ve atılgan politikalar izlememesi anlamına gelmiyor. Tersine, politikayı çeşitlendirmeli ve şaşırtmalı.

Ne yazık ki, hemen hemen tüm ülkelerde seçmenlerin ortak oy verme / seçme tavrını, ekonomi ve kendi sosyal konumu üzerine muhtemel korkular, endişeler belirliyor. İnsan hakları, özgürlükler, demokrasi vb tüm üst yapıya ilişkin temel sorunlar ikincil üçüncü sırada.

***

Hayır o kadar da değil!

Seçmende vicdan, hakkaniyeti diye çok önemli kavramların var olduğunu, geçen yılki Ekrem İmamoğlu’na iktidarın yaptığı büyük haksızlığa despotluğa karşı 1 milyon oy farla yanıt verdiğini gördük.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder