Gündem, CBT sayıs 1420, 6 Haziran 2014
Duyduğumda
şaşırdım, Nalan Gökgöz, Kanada’da
tıp fakültesine girebilmek, hatta başvurabilmek için önce herhangi bir alanda 4
yıllık bir üniversite eğitimi almak gerektiğini söylemez mi!?
Öğrenci düşünün,
19 yaşında üniversiteyi bitirecek, 23-24 yaşında da üniversiteyi, sonra tıp
fakültesine başvuracak.. Belki de bir yıl sürecek bir bekleme döneminden sonra,
diyelim kabul edildiniz, 6 yıl tıp eğitimi (2 yılı pratisyen hekimlik), 30
yaşında mezun olma ve doktorluk yapabilme ehliyeti.. Uzmanlık yapmak isstiyorsanız, üzerine 3-4 yıl da
koymalısınız. Diyelim bütün bunları kesintisiz gerçekleştirdiniz, şöyleeee 35
yaşında uzman iyi bir doktorsunuz.. 35 yaş ömrün yarısı hikayesi..
Tıp fakültesine
girebilmek, Kanada’da, deveye hendek atlatmak kadar zor.. Önce bir üniversite
eğitimi almış olmak zorunluluğuna rağmen, tıp okumak için yoğun bir talep var.
Lise ve üniversite notunuzun çok yüksek olması gerek.. Bu yetmiyor. Mülakata
alınıyorsunuz ve son eleme orada yapılıyor. Sistem, en seçkinlere tıp öğrenim-
eğitiminin kapılarını açmaya yönelik.
Yani büyük çoğunluk
için tıp okumak imkansıza yakın. Çıkartılan bütün zorluklara rağmen, tıp okuma
isteği fazla. Toronto Üniversitesi’nde tıp fakültesine girmeyi başaranların
yüzde 70’i oraya yerleşmiş Çinliler.. Çalışkanlıkları üst düzeyde! Bu arada
belirtelim, tıp okumak da çok pahalı, (tüm üniversiteler ücretli.) Bir yabancı
öğrencinin Kanada’da tıp fakültesine kabul edilmesi de imkansıza yakınmış.
Öncelik Kanada yurttaşlarına. Dahası, eyaletlerde eyalet yurttaşlarına!
Dışarıdan gelip bu ülkede doktorluk yapmak da zor mu zor. Orada doktorluk
yapabileceğinize ilişkin çeşitli denklik vb sınavlarını becerseniz de, yıllarca
bekleme olasılığınız yüksek.
Kanada’da doktor
bolluğu mu var da, tıp fakültelerine girmek bu kadar zorlaştırılmış,
kısıtlanmış? Hayır, doktor açığı var! Acaba neden tıp fakültelerine girmek bu
kadar zorlaştırılmış? Akla ilk gelen, hayatı boyunca insanla uğraşacak
olanların, hem en yetenekliler arasından seçilmesi hem de bilginin çok yönlü
alanlarıyla donatılı olmasıyla entelektüel düzeyinin de yüksek olmasının
istenmesi..
Tabii bu en iyimser
yorum! En kötümseri ise, sağlık bakanlığı ve tıp eğitiminin, standartları en
yüksek ama bunun da getirdiği tekelci (bağnaz?!) bir ekip tarafından
yönetilmesi veya ele geçirilmiş olması..
Neyse, şimdilik
Kanada’dan bu notla yetinelim!
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilKanada'da bu iki asamali ogrenim durumu yalnizca tip icin degil, hukuk fakulteleri icin de gecerli. Kanada'da ortalama bir aile hekiminin yillik gelirinin 150-200 bin kanada dolari oldugu ve bu meslegin is guvencesi goz onune alindiginda doktorluga olan ragbet anlasilir bir durum. Kanada disinda doktorluk diplomasi alip bu ulkede saglik sektorunde calismak isteyenler ise oncelikle hastanelerde hastabakici posizyonundan baslayip yillarca suren sinavlardan geciyorlar. Sonucta bunlarin cok kucuk bir yuzdesi sinavda basarili olup bu "seckin" zumrenin arasina katilabiliyor. Doktorluga hak kazanamayan buyuk cogunluk ise cogunlukla meslek okullarinda baska alanlara yoneliyor, bu esnada gecimlerini saglamak icin garsonluk, taksi soforlugu gibi gelir duzeyi dusuk islerde calismak zorunda kaliyorlar. O yuzden Kanada'daki taksi soforlerinin onemli bir kismi master ve doktora sahibi gocmenlerden olusuyor soyleminde hicbir abartma yoktur. Isin ilginci, gocmen araci sirketleri bu carpik durumu hic gundeme getirmeyip disaridan gelen biri icin burda icrasi hemen hemen olanaksiz olan doktorlugu Kanada'da istenilen bir meslek gibi sunup gocmenleri acikca kandiriyor.
YanıtlaSil