Pelin
Ünker’in
haberini okuyorum, AKP ekonomiyi büyütmek için taksit sayısını arttırıyor, ki
millet alışveriş yapsın, çünkü esnaf zor durumda. Protestolu senet tutarı 5.3
milyara, karşılıksız çek tutarı 15.4 milyara yükselmiş. Bankalarda takibe
alınan kredi tutarları füze gibi.
Hükümetin kurumu, şimdi taksit sayısını
artırarak “ekonomiyi kurtaracak”.. Sanırsınız ki alış verişte taksit sayısı azaltılınca
ekonomi zor duruma girdi. Hayır zor duruma girdiği için ve cari açığı
karşılayacak döviz gelmeyince, tüketime taksit sınırlaması gelmişti.. Seçimlere giderken AKP şimdi esnafın
cebindeki “Oy”u çekip almak için “alışveriş
genişlemesine” geçti.
Bu yolla ekonomi değil, tabii ki borçlar büyüyecek.
Merak
etmeyin Türkiye batmaz, diyorlar ya.. Türkiye bataktan çıkamadı ki!
Türkiye gibi müthiş üretim açığı olan bir ülke durumundan hiç çıkmadık, sorun
AKP’nin Türkiye’nin temel ekonomik sorunlarından hiç birini çöz(e)memiş
olmasından kaynaklanıyor.
RTE/AKP’nin yaptığı tek şey, büyük bir
tüketim toplumu yaratmak oldu. Bu “tüketim
toplumu” da, dışarıdan gelen yüzmilyarlarca dolar borç para, hammadde, yarı
işlenmiş madde, orta ve yüksek teknoloji ürünleri, elektronik vb ile
gerçekleşti. 300’ü aşkın AVM’ye bakın.
Olay bu kadar basit. AKP’nin “tüketim
toplumu” yaratarak sandıktaki oy oranını yükseltme politikas mutlak sona
ulaşacaktı. Şimdi oradayız. Buradan geri tepmeleri yaşıyoruz, daha da şiddetli
yaşayacağız.
Osmanlı
da tüketime ağırlık verdi
Şu sırada okuduğum kitaplar arasında
büyük tarihçimiz Halil İnalcık
Hocanın “Osmanlı ve Modern Türkiye”
kitabı var (Eylül 2013, Timaş). Hoca, kitabın ilk 155 sayfasında Osmanlıyı,
toplumu, İmparatorluğu ilmek ilmek önünüze açıyor. Şiddetle tavsiye ederim.
İnalcık Hoca, “Osmanlı para ve ekonomi tarihine
toplu bakış” bölümünde, bu alanda yapılmış araştırmaları, ileri sürülen
tezleri eleştirerek veya onaylayarak, okurun zihnini açıyor. Osmanlı dönemi
boyunca “ekonomik küreselleşmenin”,
para politikalarının ve mal değiş tokuşunun nasıl ülkeleri egemenlikleri altına
aldığını görüyoruz.
O zaman dolar yok, paranın değerini gümüş lira belirliyor. “Osmanlının ekonomi felsefesi, iç pazarda mal
bolluğu ve ucuzluğunu öne alan ve gümrük resmini asgariye indiren bir ticaret
rejimi” idi... “Avrupalı tüccar gümüş
getirip doğu malları ve altın alıp gitmekteydi”. Batı Avrupa gümüş paraları Osmanlı pazarını istila etmişti.
Şimdi dikkat. Hoca yazıyor: “Günümüzde dolar başta, güçlü Avrupa
paralarının TL’ye karşı sürekli yükselişi ve devalüasyon, Osmanlı deneyiminin
bir bakıma benzeridir. Serbest pazar ekonomisi, AB ile gümrük bütünleşmesi bir
bakımdan Osmanlı kapitülasyon rejimini andırmakta. Bu koşullar aşırı yabancı
malı tüketimi ve devletin aşırı masrafları sonucu cari işler açığı ve dış
borçlanmayı getirmekte. Paranın tedavül hızının artmasının (günümüzde kredi
kartıyla fazlasıyla artan aşırı tüketimcilik) enflasyonun başlıca nedeni”
olduğu..
Üretememek
hep temel sorun
Hoca, 1600’lerde Osmanlı sanayinin, madenlerde,
tekstilde, ipek ve pamukluda Avrupa rekabeti karşısında çöküş sürecini,
çelik-barut gibi ithal sürecini vurgulamakta. “Avrupa.. bilim ve teknolojide, mali ve ticari örgütlenmelerde öyle
ilerlemeler kaydetti ki”.. Osmanlı bitti..
Ana ihtiyaçlarını üretemez, alım-satım
arasında denge kuramaz, bilim ve teknolojide çağdaşlığı yakalayamazsan,
batarsın.
İhtiyaçlarını
üretememek, bu ülkenin hep temel meselesi oldu. Ülke, kafayı ve
gövdeyi bataklıktan biraz yukarıya çıkardığı ve bol oksijen aldığı kısa
dönemler dışında, bedeni hep bataklığın içinde kaldı.
En çok oksijen aldığı dönem de, AKP’nin 7
yıllık dönemiydi. Oksijen bollğunun nedeni, dünyayı saran büyük para
genişlemesinin Türkiye’yi de “istila” etmesiydi. Milli gelir 4-5 bin $’dan
10-11 bin $’a yükseldi. Şimdi geri çekilmeye başlayınca 9 bin $’a geriledi..
Yani gövde, bataklığın içinde hep.. İşte
şişirilen AKP ekonomik masalının özeti bu..
Atatürk’ün Türkiye’yi
üreten bir ülkeye dönüştürmek politikasını terketmenin bedeli.
Büyük Zaferi ve Büyük İnsanı yeniden
şükranla anarak..
--
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder